Jak powiedział kiedyś Hipokrates: sztuka trwa długo, życie krótko. Dla niepokornej artystycznej duszy jest jak kroplówka pełna życiowej siły, która daje napęd do działania. Ale czasem tego paliwa potrzeba o wiele więcej, by sprostać także trudom codzienności. Bo życie artysty jest jak prawdziwa jazda bez trzymanki – to swoista szkoła przetrwania, w której albo on się odnajdzie, albo wypadnie z toru tego kreatywnego wyścigu. I co najważniejsze: codzienność artysty z pewnością różni się od życia ludzi niebiorących udziału w tym kreatywnym kołowrotku wrażeń. Pytanie tylko jak bardzo? Skąd brać siłę i jak przetrwać tą artystyczną szkołę przetrwania w jednym kawałku? O swojej recepcie na tę szkołę życia opowiedział Łukasz L.U.C Rostkowski.